les 12 - poetsen

John had een paar klassiekers bij zich vandaag: Mondriaan en Picasso. Deze meesters hebben gemeen dat zij een vrij standaard onderwerp op een op dat moment nogal onconventionele manier weergaven. Ik heb niet veel op met de standaard Mondriaans met de primaire kleuren die iedereen kent. Maar ik hou van alle werken waarin hij een molen, een boom, of een pier heeft geabstraheerd tot lijnen en vlakken in kleuren die dicht bij elkaar liggen maar toch genoeg onderscheidend zijn. Picasso deed iets dergelijks door een 3D vorm 'plat' te maken en te verknippen.

Daarnaast zijn er verrassende schilderijen van Mondriaan met herkenbare vormen maar extreme kleuren. Helaas geen foto's van.

De schilder Martin Kippenberger verbleekt bij bovenstaande heren, maar toch vond ik zijn werk wel verfrissend. Het zijn geen complexe schilderijen, maar ze blijven toch interessant. Volgens mij komt dat door de meerlagige ondergronden en de combinatie van teken- en schildertechnieken.

Als Martin Kippenberger al verbleekt, dan doet Jessica vd Heijden dat helemaal...

en zeker vandaag. Het ging moeizaam met de boot (links):  poetsen, wegvegen, herstellen, etc. Ik kon het maar niet met mezelf eens worden. Ik denk dat ik nu 2 opties heb: opgeven of een rigoreuze ingreep. Weet nog niet wat het gaat worden. Met de leerlooierijen in Meknes (rechts) ging het iets beter. Kleine ingreep gedaan aan het gebouw links, en een paar lijnen gezet. Ik vind 'm wel goed zo.

les 11 - niet zo productief

Vanavond stonden er 2 interessante schilders in de schijnwerper: Vieira da Silva en Jan van der Kooi.

Het werk van da Silva (links en rechts) is sober van kleur, abstract maar heel ruimtelijk. Mooi!




Jan van der Kooi (onder) gebruikt ook sobere kleuren, maar werkt figuratief. Ik vond het wel leuk om deze werken te zien, omdat het voor mij aan reisimpressies doet denken. Vooral de linkse herinnert me aan mijn Marokko schetsen (zie hier).

Zelf was ik niet zo in vorm vandaag...- Of liever gezegd, ik was niet zo productief.

Combineer een oud, minder geslaagd werk met een foto van Marokko (de leerlooierijen in Meknes) en zie dan het resultaat rechts. Hoewel ik het in eerste instantie nogal simpel vond, vind ik de compositie eigenlijk best goed en het gaat niet snel vervelen. Ook de tekening erin vind ik wel OK, behalve aan de linkerkant in het groengeel.

En ik ben ook verder gegaan met een werk waar ik al mee bezig was. Zie hieronder 2 verschillende stadia:

les 10 - sfeer met vorm

Helaas heb ik door zoiets stoms als een extreem lange file de voorbespreking van Johan grotendeels gemist. Het ging over de verschillende manieren van werken die kunstenaars hanteren. De ene werkt vanuit een concept, een ontwerp, een doordacht plan. De ander gaat puur op gevoel aan de slag en ziet dan wel waar het schip strandt.
Hoe je ook werkt, het een kan niet helemaal zonder het ander, denk ik. Zelfs als je alles van te voren hebt bedacht, moet je blijven opletten om eventueel bij te sturen of af te plannen van het plan. Improviseren dus.
En zelfs als je helemaal op intuïtie werkt, kun je dat alleen als je bepaalde technieken hebt geoefend.

Dat gaat ook voor mij op. Eigenlijk begin ik gewoon op gevoel, maar alle oefeningen van bv schetsen kan ik wel gebruiken om vormen te maken. Zonder die oefeningen komt er niets concreets op het doek.

Bij de Beeldende Route ben ik schetsen aan het maken met vormen uit Marokko. Kijk maar hier. En die vormen komen nu ook langzaam op de grote doeken naar voren- tenminste bij de 2 linkse dan (formaat 100x70cm). De rechtse is gewoon wat geklieder op het einde van de avond, om de verf op het palet op te maken. Misschien ontstaat er een leuke ondergrond.
Ik vind het schilderij linksonder wel de goede kant op gaan. Er zit sfeer in, maar ook het gevoel van een ruimte. Het is nu nog wel wat te soft naar mijn zin.

les 9 - sferen

Een diversiteit aan smaken in de intro van John vanavond.
Als eerste Serge Game (2x links), met een soort abstract surrealisme. Hele mooie bewerkte achtergronden en structuren. En dan Floris Jespers (rechts), een Belgisch schilder met rustige, figuratieve schilderijen als contrast.



De 3e schilder (hieronder) was Julian Schnabel, een combinatie van figuratie en abstracte elementen, bv. een 'zwevende'  vrouw. 

 Zelf heb ik eigenlijk niet zo veel bijzonders gedaan vandaag. 

Beetje doorgewerkt op waar ik vorige week aan ben begonnen. Hopelijk heb ik volgende week weer meer inspiratie...

les 8 - de draad

De draad weer oppakken ... na 3 weken Marokko. Van een warme, broeierige atmosfeer naar een koud, kil en vooral nat kikkerlandje. Brr. Even omschakelen.

Echt veel zin om te schilderen had ik vandaag nog niet. Ik was dan ook blij met de interessante introductie van John over Paula Thies, een Nederlandse schilderes die vooral haar eigen omgeving schilderde - en dan met name de mensen in haar omgeving. Ik ben eens lekker lang in het boek gaan bladeren ;). Een paar dingen die ik erg leuk vond. De schetsjes, omdat ik in Marokko ook geschetst heb. En de schilderijen met weinig kleur, en soms grote vlakken. Rustig, maar toch intens en sprekend. Het huiselijk tafereeltje rechts is opgebouwd op een ondergrond die eerst rood is geschilderd. Dat zie je nog goed bij de witte stukken.

Aangezien ik nog niet helemaal terug ben in de 'echte wereld', na de vakantie, en me eigenlijk ook niet echt had voorbereid vanaovond, ben ik eerst maar ongestructureerd gaan schilderen om een sfeer te maken. Met het idee dat ik daar dan later vormen overheen kan zetten. Uiteraard is het geen toeval dat dit werk vooral rood is. Als ik alleen op intuitie zou werken, zouden al mijn werken rood worden ;).



De tweede sfeer die ik probeerde te maken is aan de hand van een foto. Maar het geheel is alweer veel te druk en te donker geworden. Moet ik nog een keer overheen.

les 4 - balans en contrast

De intro van John laat ik vandaag voor wat ie is. Ik zit inmiddels op mijn eigen pad en daar heb ik nu even genoeg aan. Maar natuurlijk zijn die verhaaltjes over collages toch wel in mijn systeem gaan zitten, dus vanavond ben ik gaan experimenteren met het betere scheur- en plakwerk.

Ik had wat oude werken die ik nooit afgemaakt heb meegebracht, en ik ben met dezelfde compositie (Guggenheim) weer aan de slag gegaan. Scheuren, plakken en er weer overheen schilderen om er één geheel van te maken.

Ik heb in 2 stadia een foto genomen.




Je ziet dat de laatste (onderste) al sterker wordt, met meer diepte, maar het heeft ook een soort grauwigheid door het grijs. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ervan moet denken. Sommige stukjes vind ik heel mooi, zoals het stukje rood van de voorste 'punt' in het schilderij. En het paars, en de witte lijn onder het grijs. Maar het is nog lang niet af, de details ontbreken nog (en als tegenhang ook de grote vlakken).

les 3 - thema en inspiratie

De voorbeschouwing vandaag borduurde verder op collages. John liet werk zien van David Bade en Rauch.

David Bade maakt werkelijk van alles. En bij hem kan een collage een schilderij zijn wat een samenraapsel van allerlei fragmenten is, en zo een verhaal vertelt. Maar hetzelfde doet hij met een driedimensionaal beeld. Ik kwam erachter dat Bade ook een weblog bijhoudt, waar onder andere dit werk (rechts) van hem staat.

Neo Rauch is een Duitse schilder bekend van de Neue Leipziger Schule.
2 Jaar geleden heb ik werk van hem gezien in het Cobra Museum, waar toen een overzichtstentoonstelling van die beweging te zien was. Rauch maakt vaak schilderijen met een tafereel in het tafereel, zoals links.

Voor mijn eigen werk ga ik het over een andere boeg gooien dan vorige week. Bij de Beeldende Route ben ik met een thema begonnen, en daar wil ik op de maandagavond ook aan werken. Het idee is dat ik dan op de maandag wat grotere werken maak, langer aan iets werk, en op dinsdag steeds doorga met experimenteren.

Het thema heeft te maken met reizen, en dan meer specifiek het uitdrukken van een sfeer in het land of een stad of wat dan ook. Dat geeft me het meeste inspiratie. Voor de vormentaal is het uitgangspunt een plaatje van het Guggenheim museum in Bilbao. Meer details vind je hier.

Met die uitgangspunten in het achterhoofd ben ik maar gewoon begonnen aan 2 schilderijen (beide formaat 50x70 cm). Bij elk heb ik er voor de sfeer van een foto van Nieuw-Zeeland erbij gepakt (maar helaas weet ik niet meer welke). En daardoor ontstaat er ook duidelijk een verschillende sfeer :

Over de linkse ben ik wel redelijk tevreden. Mooie kleuren, maar ook gewaagde kleurencombiaties. Goed om te zien dat de ingrepen in het roze zorgen voor een helderder beeld.

De rechtse onder heeft ook wel goede elementen maar is nog lang niet spannend genoeg.

les 2 - zoeken

John's voorbespreking vandaag ging over 2 dingen: collagetechnieken en een serie werken over één schilderij.

Collagetechnieken zijn er natuurlijk in alle soorten en maten. Je kunt alleen met knipsels werken, of met een combinatie van materialen, dus bv ook tekenen en schilderen. Hieronder 2 heel verschillende voorbeelden. De linkse is echt een verzameling van afbeeldingen en materialen die uit hun eigen context zijn gehaald en in een nieuwe context zijn geplaatst. In het voorbeeld ernaast is met name de structuur van een afbeelding gebruikt om een nieuwe afbeelding te maken. En er is iets aan toegevoegd, nl. de dunne lijntjes.

In onze cursusgroep zit trouwens een vrouw, Fransje, die de afgelopen jaren elke dag een collage heeft gemaakt, verzameld in een boekje. Het is eigenlijk een soort visueel dagboek met allerlei associaties. Prachtig om te zien hoe zij vormen en lijnen tot iets nieuws verbindt.

Iets heel anders: Gérard Titus-Carmel heeft een hele collectie werken gemaakt die gebaseerd zijn op een schilderij van Grünewald. Het is een klassiek schilderij met Jesus Christus aan het kruis, en een knielende Maria met die haar handen gevouwen omhoog bidt. Er is behoorlijk veel te zien op het schilderij, en Titus-Carmel pikt er steeds een stukje uit voor een tekening of schilderij. Soms gebruikt hij bijna het hele beeld, zoals de kruisiging, soms maar een details zoals de voeten van Jesus of de handen van Maria - van die laatste heeft hij een hele studie gemaakt, waarbij het beeld steeds abstracter wordt.

Meer informatie hierover vind je hier.

Ik heb eigenlijk zelf vandaag niet veel bijzonders gedaan... Ik weet eigenlijk nog niet zo goed wat ik wil. De officiële lezing is dat ik voortborduur op vorige week, maar eigenlijk gaat het nergens over. De opzet links is nog wel te herleiden, het wilde gedoe rechts gaat nog nergens over. Ik heb weer geen vormen in mijn hoofd :(.

les 1- weer opstarten

Dezelfde cursus, dezelfde docent, (deels) dezelfde mensen, maar ook wat vers bloed: de schildercursus 'Naar onbekende streken' is weer gestart!

En ook de start is weer min of meer hetzelfde: pak voorwerpen of foto's die je aanspreken en gebruik die als aanleiding voor schetsen. Ik zeg expres 'aanleiding', want het gaat niet om het natekenen.


Mijn aanleidingen zie je links:

Vooral de diepte en het kleurgebruik valt hier op.Allebei vrij donker, en veel perspectief. Het is vast geen toeval, maar ik heb er niet over nagedacht.


De schetsen heb ik gemaakt op flink formaat (100x70 cm), in chronologische volgorde van links naar rechts:

Ik heb geprobeerd in alle schetsen op een andere manier met de vormen om te gaan.
Bij sommige zie je echt diepte ontstaan. De middelste heeft het meeste diepte, en dat komt met name door de diagonale perspectivische rechte lijnen en omdat de kronkellijnen op de voorgrond dikker zijn dan op de achtergrond. Ook is de gele vlek voor helderder en groter dan die achterin, waardoor de laatste verder weg lijkt.