Wanneer? En waarom?

Wanneer is een schilderij klaar? Het lijkt wel alsof ik het steeds moeilijker vind om dat te bepalen. Dat komt waarschijnlijk omdat ik steeds kritischer wordt én meer mogelijkheden zie.

Is dit schilderij klaar?

Of dit?

Dit dan?

Of was het eigenlijk al eerder klaar en heb ik het later verpest?...


En dat dit: Waarom zijn mijn eigen schilderijen altijd zo kleurrijk, terwijl ik in andermans werk juist de sobere schilderijen (wat betreft kleur) vaak het meest kan waarderen? Is het dramatische kleurgebruik een zwaktebod? Gebrek aan nuance? Kan ik niet anders?

les 14 -weer een stapje

John heeft vandaag het werk van Jeff Koons onder de loep genomen. Het werk dat ik van Jeff Koons kende, vond ik oppervlakkig en bijna platvloers.

Voor mijn eigen werk ben ik eerst maar eens op zoek gegaan naar vormen en andere aspecten die me verder zouden kunnen helpen. Ik heb uit mijn verzameling plaatjes er een aantal geselecteerd, gewoon op gevoel, en ze daarna gegroepeerd.

Sommige afbeeldingen gaan over structuren en plooien (links). Een andere groep (rechts) gaat over licht, maar mischien ook wel over vorm?

Onderstaande groep gaat over stekelige, scherpe vormen.

En dan houden we onderstaande nog over. In tegenstelling tot de vorige plaatjes zit hier wèl kleur in. Maar nog steeds duidelijkheid. Geen chaos.

John's conclusie uit mijn keuze was dat er een soort spanning in zit. Spanning tussen scherp en zacht, spanning in het licht wat zich door de ruimte perst, spanning van mensen vast in het zand. Ik deel die mening wel een beetje, maar ik zie het niet overal in, bv. niet in het schilderij van Matisse.

Om mijn schilderwerk vlot te trekken, heb ik een van de afbeeldingen gebruikt (die van de poot) om een vorm over het minst geslaagde werk van vorige week heen te zetten. Die vorm lijkt uiteindelijk niet echt op het origineel, maar het effect is er niet minder om: met die paar simpele streken is er opeens diepte ontstaan in het schilderij! Opeens valt de zwarte cirkel op z'n plek. Er ontstaan vlakken en hoekjes. En ik kan weer verder!

Misschien is dat nog wel de belangrijkste conclusie van vanavond: ik ben inmiddels aardig in staat om zelfstandig stappen te zetten in een schilderij. Ik kan soms zien wat er nodig is, én ik heb technieken geleerd om in te grijpen. Leuk!

les 13 - sfeer en kleur

Na wederom een pauze van enkele weken (Kerstvakantie), zijn we alweer in 2010 aanbeland.
John's introductie ging vanavond nogmaals om het creëren van een wereld, een plek, je eigen werkelijkheid.

Het werk van Chen Zhen vond ik erg intrigerend. Het is werkelijk van alles. Constructies, bouwwerken, veel sfeer. Mooie tekeningen ook. De 'bol van stof' hieronder zou zo een 3D interpretatie van een Karel Appel schilderij kunnen zijn. En de foto van dat rode en witte 'landschap' is al bijna een schilderij. De tekening in zwart-wit heeft iets fascinerend omdat je je afvraagt wat het nou is... Het heeft iets lugubers (een dood konijn?), maar het zou ook een lekker veilig ingebakerde baby kunnen zijn. Kortom, veel inspiratie!




Mijn inspiratie voor het 'Vietnam' schilderij van de vorige keer is er echter nog niet. Er moet nog wat bij, maar ik weet nog niet wat. Ik denk dat ik echt wat foto's moet bestuderen, misschien ook wat studies met verf maken, voordat ik het definitief afmaak. Tja, dat vereist dus wat voorbereiding voor de volgende keer.

Ik heb weer een 'halffabricaat' van vorig jaar (rechts) uit de kast gehaald om mee verder te gaan.
Ik heb het vel respectloos in 2-en geknipt, omdat ik 100x70 cm te groot vind om op te werken. Beide vellen heb ik op tafel gelegd (dus niet op de ezel gezet), en er lekker op los gekliederd. Heerlijk!


Drie keer raden welke ik het lekkerst vond... de linkse natuurlijk! Leuk detail: de aquagroene stukjes heb ik er later ingezet, maar aanleiding van een streepje groen wat ik ontdekte en wel een erg mooi contrast vond. Ook knap van mezelf dat ik het gebruikt heb, want het is bepaald niet mijn favoriete kleur.
De rechtse was wat meer zwoegen, en dat zie je ook. Het is minder 'smeuïg'. Maar ik ga er nog wel mee door.

Volgende week.


PS: het 2e cadeautje van vandaag: een stukje van de werktafel op het UCK, zat toevallig op één van de foto's: